ภาพนี้เขียนจากรูปถ่ายครับ เป็นภาพหมากัดกัน คล้ายรูปที่เขียน ก็เริ่มจากร่างด้วยดินสอนี่แหละครับ
ลงลายเส้นด้วยปากกา Pigma micron 0.1 mm บนกระดาษ 300 แกรม บวกจินตนาการในส่วนของ background เข้าไป เป็นคนชอบเขียนรูปที่มีตัวหนังสือเป็นส่วนประกอบครับ
ภาพนี้เขียนจากรูปถ่ายครับ เป็นภาพหมากัดกัน คล้ายรูปที่เขียน ก็เริ่มจากร่างด้วยดินสอนี่แหละครับ
ลงลายเส้นด้วยปากกา Pigma micron 0.1 mm บนกระดาษ 300 แกรม บวกจินตนาการในส่วนของ background เข้าไป เป็นคนชอบเขียนรูปที่มีตัวหนังสือเป็นส่วนประกอบครับ
ผมสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของสงคราม เจือด้วยฟีโรโมนบางอย่างของเหล่าสุนัขเหล่านั้น มันเป็นคืนเดือนมืดที่พระจันทร์เอียงอายหลบซ่อนอยู่ในก้อนเมฆ ผมช้อนสายตาจากที่นั่งบนขบวนรถไฟสายความเหงา แล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง กลุ่มสุนัขเหล่านั้นเหมือนมีความนัยอะไรบางอย่าง อาจเป็นเพราะกลิ่มหอมหวานของอำนาจที่คละคลุ้งอยู่ในอณูของประชาธิปไตยกระมัง? ผมคิดพลางชะเง้อดูพวกมันกำลังไล่ต้อนอักฝ่ายจนประชิดกำแพง… กำแพง…กำแพงสีอิฐมอญนั้นตั้งตะหง่านอยู่นอกชายคาบ้านผม สมัยยังเด็ก ผมชอบเอาก้อนหินปาใส่่มันด่้วยเชื่อว่าสักวันมันคงพังลง ตอนนี้มันเป็นเหมือนคู่ซ้อมฝีมือของผมไปเรื่อยๆ จนกระทั่งวันหนึ่ง หลังจากเสียงก้อนหินกระทบกำแพงเงียบลง เสียงของเธอก็ดังขึ้นมาจากอีกฝั่ง….
สวยงามมากครับ ได้อารมณ์ของสงครามจริงๆ
ท…ท…ท๊อป..
Make Love Not War…