เรียกข้าว่า ปี่เซียะ

สัปดาห์ก่อนกลับบ้านที่เชียงราย เดินเข้ามาในบ้านก็เจอสิ่งนี้วางอยู่บนโต๊ะ ผมก็ไม่รู้จักแหะว่าคืออะไรนึกว่าที่ทับกระดาษก็เลยไม่ได้สนใจ นอนเล่นอะไรไปเรื่อยเปื่อย

วันรุ่งขึ้นตื่นมาตอนเช้าเห็นวางอยู่บนโต๊ะอีกแล้วแต่คราวนี้จ้องเขม็งมาที่ผม ผมก็เลยถามแม่ว่า “แม่จ๋าแม่ๆ ไอตัวนี้มันคืออะไรครับ?” เลยได้รู้ว่าสิ่งนี้ชื่อว่า “ปี่เซียะ” เป็นวัตถุมงคลต้องมีการบูชาด้วยนะแต่ที่บ้านยังบูชากันไม่เป็นเลยเอามาวางบนโต๊ะเท่ๆ ไว้ก่อน

ผมก็เลยลองหาข้อมูลใน wiki ดูเลยได้รู้ว่าปี่เซียะนั้นเป็นสัตว์ประหลาดตามความเชื่อของจีนมาแต่โบราณ เชื่อว่า “ปี่เซียะ มีรูปร่างและเขาคล้ายกวาง แต่มีปีกคล้ายนก และมีส่วนหางคล้ายแมว เป็นสัตว์สี่ขา และเป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ช่วยป้องกันและปัดเป่าภยันตรายและภูตผีปีศาจ สิ่งไม่ดีต่าง ๆ ได้ เชื่อว่าถูกแบ่งเป็นตัวผู้ชื่อ ปี่ (貔) และ ตัวเมียชื่อ เซียะ (貅)” <- อันนี้ก็อปวิกิมาทั้งดุ้นเลย แถมยังบอกว่าปี่เซียะเป็นลูกตัวที่ 9 ของมังกร เป็นสัตว์กินเก่งแต่ไม่มีรูตูดเลยขี้ไม่ได้(เห้ย เค้าเขียนอย่างนี้จริงๆ นะไปอ่านได้) โดยปี่เซียะนั้นสื่อความหมายถึงความกล้าหาญ การปกป้องคุ้มภัยและการต่อสู้ให้ได้มาซึ่งชัยชนะ …แต่กินแล้วขี้ไม่ได้นี่อ่ะนะ มันแน่นตูด? -*-

อ้อ! อย่างนี้นี่เอง อันเนื่องมาจากการที่กินแล้วไม่ขี้นี่เอง เลยมีการตีเป็นสัญลักษณ์ถึง “การพิทักษ์และคุ้มครองทรัพย์สมบัติ” ก็กินไม่ขี้ไง ทองเลยอยู่ครบในไส้เลย -..- ปัจจุบันเป็นของเคารพบูชาของนักพนันของนักเสี่ยงโชค ก็ในเมื่อเป็นสัญลักษณ์ของการเก็บเงินไง กาสิโนในจีนบางที่เลยเอามาตั้งหน้าทางเข้าเลย คือกะไม่ให้เอาเงินไปได้เลยว่างั้นเหอะ!

พล่ามนานขอเข้าเรื่องสเก็ตช์หน่อย คือหยิบการะดาษโปสการ์ดแถวนั้นมาวาดด้นสดเลยแล้วก็ลงสีน้ำให้พอสวยงาม เอ้อ! ดูได้แหะ! เลยลองเอาไปวาดต่อในสมุดสเก็ตช์อีกเล่ม…กลายเป็นไม่สวยแหะ ตัวมันยาวๆ ยังไงไม่รู้ สงสัยตั้งใจเกินไปแหะ โฮฮฮฮ

อุปกรณ์: ปากกาลามี่, หมึก Platinum Carbon Black, สีน้ำ Winsor & Newton, สมุด Moleskine Sketchbook, โปสการ์ด(อันนี้นับมั้ย?)

อ่ะ อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่ http://th.wikipedia.org/wiki/ปี่เซียะ