สเก็ตช์มุมหนึ่งในบ้าน…เคาเตอร์ห้องครัวที่ไม่ได้ทำตามหน้าที่ของมัน

เคาเตอร์หน้าห้องครัวเป็นมุมนึงของบ้านที่คุ้นตามาตั้งแต่ผมยังเป็นเด็กแล้วล่ะครับ ถึงแม้ว่าตอนแรกจะออกแบบให้ตรงส่วนนี้สามารถนั่งทานอาหารได้และเปิดบานหน้าต่างเพื่อรับ-ส่งอาหารจากภายในครัว แต่ด้วยรูปแบบการใช้ชีวิตแบบบ้านๆ ของครอบครัวผม เคาเตอร์มุมนี้มันจึงกลายเป็นที่วางของครับ ไม่ว่าจะเป็นทั้งโทรศัพท์ เร้าท์เตอร์อินเตอร์เน็ต แจกันดอกไม้ โอ้ยเยอะแยะ ส่วนเก้าอี้หน่ะเหรอ? ก็ใช้เป็นชั้นวางหนังสือน่ะสิครับ

ผมกลับบ้านครั้งนี้ในวันที่พายุพัดเข้าจังหวัดเชียงรายพอดีครับ ภายนอกบ้านเริ่มมีเสียงลมพัดแรงขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ไม่เป็นปัญหากับการทานอาหารเย็นแม้แต่น้อย ช่วงหัวค่ำหลังทานอาหารมื้อเย็นเสร็จจนอิ่มหนำ ผมจึงนั่งพักทึ่โต๊ะอาหารนิ่งๆ เพื่อให้ท้องได้ย่อยได้ทำงานหน่อย แต่นั่งอยู่เฉยๆ มันก็เบื่อ ครั้นจะเล่นโทรศัพท์มือถือก็ไม่รู้จะเล่นอะไร เลยไปหยิบสมุดสเก็ตช์มาวาดรูปลงสีเสียเลย

อับอายจริงๆ ครับ! วาดโดยไม่ดูเปอร์สเปคทีฟหรืออะไรทั้งนั้น เริ่มวาดก็ด้นสดวาดหนังสือที่วางกองอยู่บนเก้าอี้เป็นอันดับแรกเลย วาดไปวาดมา อัาว! เก้าอี้เบี้ยวเว้ย! แต่ก็ช่างมันเหอะ ถึงจะเบี้ยว แต่ก็เบี้ยวแบบมีศิลปะ…(อ้างข้างๆ คูๆ เหมือนพวกดาราถ่ายภาพโป้) จากนั้นก็วาดส่วนของหน้าต่าง ชั้นวางของด้านบน ข้าวของต่างๆที่วางไว้ และสุดท้ายก็พื้นทางเดิน คุณอาจจะเห็นว่าพื้นตรงนั้นมันแหลมๆ เบี้ยวๆ ผิดปรกติใช่มั้ยครับแต่คราวนี้ผมไม่ได้วาดเบี้ยวนะ มุมบ้านตรงส่วนนี้ถูกออกแบบมาเป็นแบบนี้จริงๆ (ออกตัวก่อน เดี๋ยวโดนว่าว่าสายตาเอียง)

อุปกรณ์ : สมุดที่ใช้ก็เป็น Moleskine Sketchbook Pocket ครับ ส่วนปากกาก็ต้องเป็นลามี่อยู่แล้วโดยเติมหมึก Platinum Carbon Black เข้าไป ปิดท้ายด้วยการลงสีน้ำของ Winsor & Newton ซึ่งก็อย่างที่ผมเคยรีวิวสมุดเล่มนี้ไปว่าเนื้อกระดาษไม่เหมาะกับการลงสีน้ำ ทำให้ผมต้องใช้เวลาอยู่นานในการทาสีทับหลายๆ ครั้ง สีจึงจะซึมลงกระดาษในที่สุด