สวัสดีค่ะ
รบกวนขอส่งสเก็ตช์รวบรวมของกินช่วงที่ผ่านมานะคะ
การสเก็ตช์ของกินนี่มันก็มีข้อดีอยู่เหมือนกันนะเพราะทำให้เราเป็นคนสเก็ตช์ได้เร็วขึ้นค่ะ ยิ่งถ้าเป็นเมนูบะหมี่ด้วยแล้ว ทั้งหิวทั้งกลัวอืดเลย หรือถ้าไปทานเค้กกับเพื่อนๆ จะโดนเร่งให้วาดเร็วๆ เพราะเพื่อนๆ จ้องจะทานแล้ว
มาสนุกกับการวาดของกินกันเถอะ 😛
อาวุธที่ใช้ : ปากกา pigma 02, 03 , สีน้ำพกพา sakura koi 18 สี , สีไม้ระบายน้ำ Faber castell
สวัสดีค่ะ
หน้าหนาวต้องแอ่วเหนือ!
จากการที่เมื่อต้นเดือนได้ไปทำงานที่เชียงใหม่ เลยมีโอกาสได้เที่ยวเชียงใหม่ และแถมด้วยปายค่ะ
หลังจากดูงานสเก็ตของท่านอื่นๆจากในบล๊อก ก็เริ่มอยากจะลงสีกับเค้าบ้าง ทริปนี้เลยขอพกสีไปด้วยนะคะ ไปเที่ยวเชียงใหม่-ปายกับแพรกันเถอะ!
ปล. ขอบคุณทุก like และทุกคอมเมนต์นะคะ มันเป็นแรงที่ทำให้อยากจะพกสมุดไปเขียนด้วยทุกที่ และอยากจะขีดจะเขียนให้ดีขึ้น เพราะรู้ว่ามีคนอยากอ่าน ขอบคุณจริงๆค่ะ
อุปกรณ์: สมุดทำมือจากร้านเล่า ถนนนิมมานเหมิทร์ เชียงใหม่ , ปากกา Pigma sakura 02 , สีน้ำ sakura KOI 18 สี
ขอบคุณมากๆค่ะ
แพร
ขอฝาก page ทิ้งท้ายนิดนึงนะคะ https://www.facebook.com/pairnotebook
หลังจากได้เริ่มสเก็ตช์วิวทิวทัศน์และลงสีด้วยสีน้ำซึ่งก็สะดวกดีแล้วผมก็เกิดปัญหาหนึ่งขึ้นในใจ
นั่นคือแล้วระหว่างที่ไม่ได้เดินทางไปไหน ไม่เจอซีนอะไรที่อยากถ่ายทอด จะวาดแต่ออฟฟิศก็กระไรอยู่จึงเริ่มวาดรูปอาหารที่ได้ไปชิมมาที่ไหนน่าสนใจ ก็นำมาบอกเล่าผ่านทางสีน้ำโดยใช้การด้นสีน้ำสด ไม่ใช้เส้นปากกาหรือดินสอเสก็ตช์เพราะอยากถ่ายทอดความน่าทานออกมาให้ตรงที่สุด
และคัดเลือกอาหารเด่นในแต่ละบริเวณที่ได้ไปมา ถือเป็นการแบ่งปันแนะนำเมนูอาหารที่ผมชอบให้เพื่อนๆละกันนะครับ ;D
เยาวราช ไชนาทาว์นเมืองไทย
เทศกาลอาหารคันไซ @Isetan (จบไปแล้วช่วงเดือนตุลาคม)
NYCC และร้าน KA-NOM @CDC
อุปกรณ์ : Moleskine Watercolor และสีน้ำ Sakura Koi Water Colors : Pocket Field Sketch Box
เป็นคนวาดรูปไม่สวย ระบายสีไม่สวยมาตลอดชีวิต อารมณ์ประมาณว่า วาดรูปวิชาศิลปะทีไร ได้ไม่เคยเกิน 7 คะเเนน ได้ดาวไม่เคยเกิน 2 ดวง แต่ใฝ่ฝันอยากเป็นคนสเก็ตช์ภาพเก่งๆระบายสีน้ำสวยๆมานานละค่ะ เราจะไม่มีทางรู้เลยว่าเราจะทำได้หรือเปล่าจนถึงวันที่เราได้ลองทำมันจริงๆ และเมื่อวานก็ได้ลองทำเเล้วค่ะ ผลปรากฎว่าก็ทำได้นะ เเต่ทุเรศมากๆ ชีวิตรันทดค่ะ 555555555 แต่หลังจากได้ลองทำ นอกจากจะรู้ว่าทำได้ไม่สวยเเล้วก็ยังได้รู้ว่าอยากทำสิ่งนี้เรื่อยๆไปจนเเก่นะคะ ลองส่งมาสองรูปค่ะ ขอร้อง อย่าขำนะคะ5555555 ขอบคุณค่ะ ถ้าวาดสวยกว่านี้เมื่อไหร่จะส่งมาอีกค่ะ
อุปกรณ์ : อุปกรณ์สไตล์นักเรียนมอปลายโคตรๆเลยค่ะ
– ปากกา Sakura Picma Micron 04
– สีน้ำ Reeves 12 สี
– กระดาษ Masterart Renaissance 300 gsm.
ชอบงานแบบนี้มากเลยครับ เห็นแล้วนึกถึงงานของคุณ Lapin http://les-calepins-de-lapin.blogspot.com/ เลยครับดูเป็นธรรมชาติมากและน่าสนใจทีเดียวครับ วาดบ่อยๆ แล้วส่งมาอีกนะครับจะติดตามอยู่เสมอครับ@hackhq
สัปดาห์ก่อนกลับบ้านที่เชียงราย เดินเข้ามาในบ้านก็เจอสิ่งนี้วางอยู่บนโต๊ะ ผมก็ไม่รู้จักแหะว่าคืออะไรนึกว่าที่ทับกระดาษก็เลยไม่ได้สนใจ นอนเล่นอะไรไปเรื่อยเปื่อย
วันรุ่งขึ้นตื่นมาตอนเช้าเห็นวางอยู่บนโต๊ะอีกแล้วแต่คราวนี้จ้องเขม็งมาที่ผม ผมก็เลยถามแม่ว่า “แม่จ๋าแม่ๆ ไอตัวนี้มันคืออะไรครับ?” เลยได้รู้ว่าสิ่งนี้ชื่อว่า “ปี่เซียะ” เป็นวัตถุมงคลต้องมีการบูชาด้วยนะแต่ที่บ้านยังบูชากันไม่เป็นเลยเอามาวางบนโต๊ะเท่ๆ ไว้ก่อน
ผมก็เลยลองหาข้อมูลใน wiki ดูเลยได้รู้ว่าปี่เซียะนั้นเป็นสัตว์ประหลาดตามความเชื่อของจีนมาแต่โบราณ เชื่อว่า “ปี่เซียะ มีรูปร่างและเขาคล้ายกวาง แต่มีปีกคล้ายนก และมีส่วนหางคล้ายแมว เป็นสัตว์สี่ขา และเป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ช่วยป้องกันและปัดเป่าภยันตรายและภูตผีปีศาจ สิ่งไม่ดีต่าง ๆ ได้ เชื่อว่าถูกแบ่งเป็นตัวผู้ชื่อ ปี่ (貔) และ ตัวเมียชื่อ เซียะ (貅)” <- อันนี้ก็อปวิกิมาทั้งดุ้นเลย แถมยังบอกว่าปี่เซียะเป็นลูกตัวที่ 9 ของมังกร เป็นสัตว์กินเก่งแต่ไม่มีรูตูดเลยขี้ไม่ได้(เห้ย เค้าเขียนอย่างนี้จริงๆ นะไปอ่านได้) โดยปี่เซียะนั้นสื่อความหมายถึงความกล้าหาญ การปกป้องคุ้มภัยและการต่อสู้ให้ได้มาซึ่งชัยชนะ …แต่กินแล้วขี้ไม่ได้นี่อ่ะนะ มันแน่นตูด? -*-
อ้อ! อย่างนี้นี่เอง อันเนื่องมาจากการที่กินแล้วไม่ขี้นี่เอง เลยมีการตีเป็นสัญลักษณ์ถึง “การพิทักษ์และคุ้มครองทรัพย์สมบัติ” ก็กินไม่ขี้ไง ทองเลยอยู่ครบในไส้เลย -..- ปัจจุบันเป็นของเคารพบูชาของนักพนันของนักเสี่ยงโชค ก็ในเมื่อเป็นสัญลักษณ์ของการเก็บเงินไง กาสิโนในจีนบางที่เลยเอามาตั้งหน้าทางเข้าเลย คือกะไม่ให้เอาเงินไปได้เลยว่างั้นเหอะ!
พล่ามนานขอเข้าเรื่องสเก็ตช์หน่อย คือหยิบการะดาษโปสการ์ดแถวนั้นมาวาดด้นสดเลยแล้วก็ลงสีน้ำให้พอสวยงาม เอ้อ! ดูได้แหะ! เลยลองเอาไปวาดต่อในสมุดสเก็ตช์อีกเล่ม…กลายเป็นไม่สวยแหะ ตัวมันยาวๆ ยังไงไม่รู้ สงสัยตั้งใจเกินไปแหะ โฮฮฮฮ
อุปกรณ์: ปากกาลามี่, หมึก Platinum Carbon Black, สีน้ำ Winsor & Newton, สมุด Moleskine Sketchbook, โปสการ์ด(อันนี้นับมั้ย?)
อ่ะ อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่ http://th.wikipedia.org/wiki/ปี่เซียะ
กลับมาต่อจากตอนก่อนที่ผมเคยเล่าไว้เกี่ยวกับทริปท่องเที่ยวภูเก็ตครับ ถ้าหากพร้อมที่จะดูสเก็ตช์แบบมือใหม่ของผมแล้วก็จับเก้าอี้กันไว้ให้ดีนะครับ!! (แกจะแว้นหรือไง?!!)
ชายหาดกะรน
แอบปีนรั้วโรงแรมเดินลงชายหาดครับ(ไอบ้า! เค้ามีทางลงทำไมไม่ถาม?!) ใส่เสื้อผ้าเต็มยศแถมแบกกระเป๋ากล้องพร้อมเครื่องเขียนมาด้วย ชาวต่างชาติคงคิดว่าไอบ้านนั่นมันมาทะเลทำไมฟระ? …จัดแจงเช่าเก้าอี้ชายหาดแล้วเอนกายเพื่อสเก็ตช์รูปเลย แต่ก็อย่างที่รู้ ทะเลมันเวิ้งว้างกว้างใหญ่จะวาดอะไรเด็ดๆ ก็หามีไม่ จะวาดแหม่มแก้บนอาบแดดก็ไม่ได้เพราะยัยแฟนมันจ้องอยู่ เลยได้ร่มชายหาดมาคันนึงพร้อมด้วยรองเท้าแตะ Havanas ของก็อปอีกหนึ่งข้างมาเป็นแบบให้ครับ T_T
ร้านกาแฟ โกปี้เตี่ยม ถนนถลาง
ทีแรกผมก็คิดว่าไอร้านกาแฟร้านนี้มันจะเป็นร้านเก่าร้านแก่ของภูเก็ตเพราะว่าทั้งการตกแต่งร้านและก็การตั้งชื่อล้วนแล้วแต่ทำให้คิดได้ทั้งสิ้น แต่แล้วความฝันของผมก็ต้องพังทลายลงเมื่อพ่อมาบอกว่า “ไอร้านกาแฟร้านนี้มันเพิ่งสร้างมาใหม่ ปีก่อนยังไม่มีเลย” (พ่อแม่ผมเป็นคนภูเก็ตหน่ะครับ) แต่ไหนๆ ก็เดินผ่านมาแล้วก็ขอลองดูหน่อยละกัน
สั่งชาดำเย็นแบบภูเก็ต เซล้องออซึ้ง มาดับกระหายก็โอเคนะแต่พอดูรายการอาหารที่ขายในร้านก็ไม่น่าสนใจครับเพราะรู้ว่ามันไม่ใช่อาหารภูเก็ตดั้งเดิมเลยไม่สั่งเลย นั่งอยู่สักพักอยากชิลหน่อย เลยหยิบสมุดขึ้นมาสเก็ตช์และลงสี แน่นอนว่าสิ่งที่น่าสนใจที่สุดในร้านนี้และผมก็อยากวาดด้วยนั้นก็คือป้ายร้านแบบจีนป้ายนี้ครับ
ร้านกาแฟ tiny Coffee ปั้มน้ำมัน Shell ถนนเจ้าฟ้า
วันนี้ว่างสุดๆ จนไม่รู้จะทำอะไรเลยมาจอดปั้มน้ำมันหากาแฟก้นแก้เบี่ยก่อนซักแก้ว สั่งกาแฟมาแต่สีฟ้ามันสวยดี ก็เลยเริ่มสเก็ตช์อย่างไร้เหตุผลปล่อยให้พ่อแม่และคุณแฟนนั่งรอกันไป (แต่รูปนี้วาดแป็บเดียวนะ)
ทางไปส้วมโรงเรียนภูเก็ตไทยหัว
โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนเก่าสมัยแม่ผมเรียนหนังสือเมื่อตอนเด็กครับ แต่เดี๋ยวนี้เค้าเปลี่ยนไปเป็นพิพิธภัณฑ์แล้วครับ ถ้าจำไม่ผิดเค้าบอกว่าถ่ายรูปข้างในไม่ได้ผมเลยไม่เข้าไปล่ะ ขอเดินดูรอบๆ ละกัน แล้วก็พอดีเดินไปเจอส้วมเข้า เห็นบรรยากาศมืดๆ น่ากลัวเหมาะแก่การขี้ดี ผมก็เลยขอสเก็ตช์ซักรูปละกัน ตอนกลับถึงที่พักก็เลยเอารูปให้ดู แม่บอกว่าเมื่อก่อนมันเป็นประตูเดินไปไหนไม่รู้แต่สภาพไม่ใช่แบบนี้นะ อันนี้มันคงไม่ได้ดูแลปล่อยไว้ซะเก่าเชียว ปล. รูปนึ้เพื่อนผมบอกว่าตีฟมันสูงเว่อร์เหมือนผีเปรตมองลงมา …ครับ เดี๋ยวผมจะฝึกวาดมากกว่านี้ครับ -..-)
ผมอยากให้คุณผู้อ่านลองสเก็ตช์ภาพระหว่างท่องเที่ยวดูนะครับ ผมว่ามันสนุกและได้อะไรมากกว่าที่คิดเยอะเลย ทำให้เราได้ซึมซับช่วงเวลาและสถานที่นั้นๆ อย่างแท้จริงไม่ใช่เพียงฉาบฉวยแค่โทรศัพท์มือถือถ่าย แค่วาดเส้นแต่ละเส้นและลงสีแต่ละแปรงเพื่อบันทึก เพื่อให้รายละเอียดในแต่ละจุดแต่ละส่วนสามารถซึมซับจดจำได้ไม่มีวันลืม
อุปกรณ์ : ปากกาหัวสักหลาดหลากยี่ห้อ ไม่ว่าจะเป็น Sakura, Uni, Staedtler, Rotring เพราะตอนนั้นยังไม่มีหมึกกันน้ำใช้, สีน้ำ Winsor & Newton, Sakura Koi Waterbrush, สมุด Moleskine Plain Soft Cover Pocket
ครั้งนี้ผมเอาสเก็ตช์เก่ามาให้ชมกันครับเป็นสเก็ตช์เมื่อประมาณ 1 ปีที่แล้ว โดยสเก็ตช์ชุดนี้เป็นสเก็ตช์ที่ผมเพิ่งหัดสเก็ตช์ได้ไม่กี่เดือนครับ ถ้าจำไม่ผิดเพิ่งมาเริ่มก็เดือนกว่าๆ เท่านั้นเองก่อนทริปนี้ พอเริ่มวาดเป็นขึ้นหน่อยผมก็ซ่าอยากไปสเก็ตช์นอกสถานที่มั่งแต่ข้างนอกที่ใกล้บ้านไม่ไปครับ ผมไปภูเก็ต ฟ้าวววว(เสียงเครื่องบิน)
กระเป๋าใส่เสื้อผ้า
จัดกระเป๋าเสร็จสิ้นเตรียมออกเดินทาง ทริปนี้ไม่ทงไม่ทำมันล่ะงานขอพักยาว 1 สัปดาห์เต็ม ตั้งกระเป๋ารอเวลาเพื่อจะโบกรถสี่ล้อแดงไปสนามบินแล้วก็ว่างไม่รู้จะทำอะไร เลยหยิบสมุดขึ้นมาสเก็ตช์ซะเลยเพราะกำลังเห่อมาก
นั่งรอขึ้นเครื่องบินไปภูเก็ต
ผมขึ้นเครื่องที่สนามบินเชียงใหม่ครับ ระหว่างรอเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวมารับ(ตะกี้ได้ข่าวว่าโบกรถมานี่ -..-) ผมก็ไม่รู้จะทำอะไรเลยสเก็ตช์หัวคนเล่นๆ คืออยากบอกว่าหัวของสองคนที่เห็นนี้เป็นหนุ่มชาวต่างชาติครับแล้วเค้าก็เป็นฝาแฝดด้วย ใส่เสื้อเหมือนกัน ตัดผมทรงเดียวกันอีก “หึหึ หัวพวกคุณน่าสนใจดีนะ” แล้วก็วาดๆๆ
ร้านกาแฟ True Coffee
ถึงภูเก็ตก็เที่ยวห้างเลยครับกะมาหาซื้อรองเท้าแตะ ผมนั่งรอแฟนไปทำหน้าที่ห้างจังซีลอน(ไอห้างที่มันมีเรือใหญ่ๆ แถวป่าตองนั่นแหละ) คือจู่ๆ คุณแฟนก็เดินผ่านหน้าร้านแล้วโดนโปรโมชั่นนวดหน้าราคาพิเศษเข้าให้ …มีเหรอที่สาวๆ คนไหนจะปฏิเสธได้ ผมจึงต้องมาหาที่นั่งรอซึ่งร้านกาแฟคือคำตอบแรกที่คิดได้ครับแต่ดันพลาดเลือกร้านนี้ เพราะร้านเหม็นกลิ่นอาหารมากคือในร้านเค้าทำอาหารขายด้วยอ่ะเพิ่งรู้ แต่เพราะสั่งไปแล้วจึงต้องจำทน -*-
ผ้าม่านในห้องพัก
ครับ อ่านไม่ผิดหรอก ผมพักที่โรงแรม Marina Phuket Resort แต่ดันเช้าวันนั้นมีฝนตกปรอยๆ ครั้นจะให้ออกไปตอนนี้เลยก็ไม่รู้จะไปไหนชายหาดก็เปียก ในเมืองก็ฝนตก ผมก็เลยนอนรอฝนหยุดเพื่อที่จะออกไปข้างนอกแบบตัวแห้งๆ และเมื่อนอนก็จะเห็นอะไรได้ล่ะถ้าไม่ใช่เพดานกับกำแพง ผมนอนข้างหน้าต่างเลยมองขึ้นไปเจอผ้าม่านก็เลยจับมาวาดเล่นๆ ฆ่าเวลาได้ดีทีเดียว (ชะโงกหน้าออกไปมองวิวข้างนอกก็ไม่เอานะ ขี้เกียจสุดๆ)
ขอจบการสเก็ตช์ภาพทริปภูเก็ตเอาไว้เพียงเท่านี้ก่อนนะครับ จะเรียกว่าเป็นภาคต้นก็น่าจะเท่ดี เดี๋ยวภาคจบจะเอาสเก็ตช์ที่เหลือมาให้ชมกันอีกครับ (เย้ มีเรื่องให้ยืดไปเขียนตอนหน้าได้แล้ว)
อุปกรณ์ : ปากกาหัวสักหลาดหลากยี่ห้อ ไม่ว่าจะเป็น Sakura, Uni, Staedtler, Rotring เพราะตอนนั้นยังไม่มีหมึกกันน้ำใช้, สีน้ำ Winsor & Newton, Sakura Koi Waterbrush, สมุด Moleskine Plain Soft Cover Pocket