กลับมาต่อจากตอนก่อนที่ผมเคยเล่าไว้เกี่ยวกับทริปท่องเที่ยวภูเก็ตครับ ถ้าหากพร้อมที่จะดูสเก็ตช์แบบมือใหม่ของผมแล้วก็จับเก้าอี้กันไว้ให้ดีนะครับ!! (แกจะแว้นหรือไง?!!)

ชายหาดกะรน
แอบปีนรั้วโรงแรมเดินลงชายหาดครับ(ไอบ้า! เค้ามีทางลงทำไมไม่ถาม?!) ใส่เสื้อผ้าเต็มยศแถมแบกกระเป๋ากล้องพร้อมเครื่องเขียนมาด้วย ชาวต่างชาติคงคิดว่าไอบ้านนั่นมันมาทะเลทำไมฟระ? …จัดแจงเช่าเก้าอี้ชายหาดแล้วเอนกายเพื่อสเก็ตช์รูปเลย แต่ก็อย่างที่รู้ ทะเลมันเวิ้งว้างกว้างใหญ่จะวาดอะไรเด็ดๆ ก็หามีไม่ จะวาดแหม่มแก้บนอาบแดดก็ไม่ได้เพราะยัยแฟนมันจ้องอยู่ เลยได้ร่มชายหาดมาคันนึงพร้อมด้วยรองเท้าแตะ Havanas ของก็อปอีกหนึ่งข้างมาเป็นแบบให้ครับ T_T

 

ร้านกาแฟ โกปี้เตี่ยม ถนนถลาง
ทีแรกผมก็คิดว่าไอร้านกาแฟร้านนี้มันจะเป็นร้านเก่าร้านแก่ของภูเก็ตเพราะว่าทั้งการตกแต่งร้านและก็การตั้งชื่อล้วนแล้วแต่ทำให้คิดได้ทั้งสิ้น แต่แล้วความฝันของผมก็ต้องพังทลายลงเมื่อพ่อมาบอกว่า “ไอร้านกาแฟร้านนี้มันเพิ่งสร้างมาใหม่ ปีก่อนยังไม่มีเลย” (พ่อแม่ผมเป็นคนภูเก็ตหน่ะครับ) แต่ไหนๆ ก็เดินผ่านมาแล้วก็ขอลองดูหน่อยละกัน

สั่งชาดำเย็นแบบภูเก็ต เซล้องออซึ้ง มาดับกระหายก็โอเคนะแต่พอดูรายการอาหารที่ขายในร้านก็ไม่น่าสนใจครับเพราะรู้ว่ามันไม่ใช่อาหารภูเก็ตดั้งเดิมเลยไม่สั่งเลย นั่งอยู่สักพักอยากชิลหน่อย เลยหยิบสมุดขึ้นมาสเก็ตช์และลงสี แน่นอนว่าสิ่งที่น่าสนใจที่สุดในร้านนี้และผมก็อยากวาดด้วยนั้นก็คือป้ายร้านแบบจีนป้ายนี้ครับ

 

ร้านกาแฟ tiny Coffee ปั้มน้ำมัน Shell ถนนเจ้าฟ้า
วันนี้ว่างสุดๆ จนไม่รู้จะทำอะไรเลยมาจอดปั้มน้ำมันหากาแฟก้นแก้เบี่ยก่อนซักแก้ว สั่งกาแฟมาแต่สีฟ้ามันสวยดี ก็เลยเริ่มสเก็ตช์อย่างไร้เหตุผลปล่อยให้พ่อแม่และคุณแฟนนั่งรอกันไป (แต่รูปนี้วาดแป็บเดียวนะ)

 

ทางไปส้วมโรงเรียนภูเก็ตไทยหัว
โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนเก่าสมัยแม่ผมเรียนหนังสือเมื่อตอนเด็กครับ แต่เดี๋ยวนี้เค้าเปลี่ยนไปเป็นพิพิธภัณฑ์แล้วครับ ถ้าจำไม่ผิดเค้าบอกว่าถ่ายรูปข้างในไม่ได้ผมเลยไม่เข้าไปล่ะ ขอเดินดูรอบๆ ละกัน แล้วก็พอดีเดินไปเจอส้วมเข้า เห็นบรรยากาศมืดๆ น่ากลัวเหมาะแก่การขี้ดี ผมก็เลยขอสเก็ตช์ซักรูปละกัน ตอนกลับถึงที่พักก็เลยเอารูปให้ดู แม่บอกว่าเมื่อก่อนมันเป็นประตูเดินไปไหนไม่รู้แต่สภาพไม่ใช่แบบนี้นะ อันนี้มันคงไม่ได้ดูแลปล่อยไว้ซะเก่าเชียว ปล. รูปนึ้เพื่อนผมบอกว่าตีฟมันสูงเว่อร์เหมือนผีเปรตมองลงมา …ครับ เดี๋ยวผมจะฝึกวาดมากกว่านี้ครับ -..-)

ผมอยากให้คุณผู้อ่านลองสเก็ตช์ภาพระหว่างท่องเที่ยวดูนะครับ ผมว่ามันสนุกและได้อะไรมากกว่าที่คิดเยอะเลย ทำให้เราได้ซึมซับช่วงเวลาและสถานที่นั้นๆ อย่างแท้จริงไม่ใช่เพียงฉาบฉวยแค่โทรศัพท์มือถือถ่าย แค่วาดเส้นแต่ละเส้นและลงสีแต่ละแปรงเพื่อบันทึก เพื่อให้รายละเอียดในแต่ละจุดแต่ละส่วนสามารถซึมซับจดจำได้ไม่มีวันลืม

อุปกรณ์ : ปากกาหัวสักหลาดหลากยี่ห้อ ไม่ว่าจะเป็น Sakura, Uni, Staedtler, Rotring เพราะตอนนั้นยังไม่มีหมึกกันน้ำใช้, สีน้ำ Winsor & Newton, Sakura Koi Waterbrush, สมุด Moleskine Plain Soft Cover Pocket

ครั้งนี้ผมเอาสเก็ตช์เก่ามาให้ชมกันครับเป็นสเก็ตช์เมื่อประมาณ 1 ปีที่แล้ว โดยสเก็ตช์ชุดนี้เป็นสเก็ตช์ที่ผมเพิ่งหัดสเก็ตช์ได้ไม่กี่เดือนครับ ถ้าจำไม่ผิดเพิ่งมาเริ่มก็เดือนกว่าๆ เท่านั้นเองก่อนทริปนี้ พอเริ่มวาดเป็นขึ้นหน่อยผมก็ซ่าอยากไปสเก็ตช์นอกสถานที่มั่งแต่ข้างนอกที่ใกล้บ้านไม่ไปครับ ผมไปภูเก็ต ฟ้าวววว(เสียงเครื่องบิน)

กระเป๋าใส่เสื้อผ้า
จัดกระเป๋าเสร็จสิ้นเตรียมออกเดินทาง ทริปนี้ไม่ทงไม่ทำมันล่ะงานขอพักยาว 1 สัปดาห์เต็ม ตั้งกระเป๋ารอเวลาเพื่อจะโบกรถสี่ล้อแดงไปสนามบินแล้วก็ว่างไม่รู้จะทำอะไร เลยหยิบสมุดขึ้นมาสเก็ตช์ซะเลยเพราะกำลังเห่อมาก

 

นั่งรอขึ้นเครื่องบินไปภูเก็ต
ผมขึ้นเครื่องที่สนามบินเชียงใหม่ครับ ระหว่างรอเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวมารับ(ตะกี้ได้ข่าวว่าโบกรถมานี่ -..-) ผมก็ไม่รู้จะทำอะไรเลยสเก็ตช์หัวคนเล่นๆ คืออยากบอกว่าหัวของสองคนที่เห็นนี้เป็นหนุ่มชาวต่างชาติครับแล้วเค้าก็เป็นฝาแฝดด้วย ใส่เสื้อเหมือนกัน ตัดผมทรงเดียวกันอีก “หึหึ หัวพวกคุณน่าสนใจดีนะ” แล้วก็วาดๆๆ

 

ร้านกาแฟ True Coffee
ถึงภูเก็ตก็เที่ยวห้างเลยครับกะมาหาซื้อรองเท้าแตะ ผมนั่งรอแฟนไปทำหน้าที่ห้างจังซีลอน(ไอห้างที่มันมีเรือใหญ่ๆ แถวป่าตองนั่นแหละ) คือจู่ๆ คุณแฟนก็เดินผ่านหน้าร้านแล้วโดนโปรโมชั่นนวดหน้าราคาพิเศษเข้าให้ …มีเหรอที่สาวๆ คนไหนจะปฏิเสธได้ ผมจึงต้องมาหาที่นั่งรอซึ่งร้านกาแฟคือคำตอบแรกที่คิดได้ครับแต่ดันพลาดเลือกร้านนี้ เพราะร้านเหม็นกลิ่นอาหารมากคือในร้านเค้าทำอาหารขายด้วยอ่ะเพิ่งรู้ แต่เพราะสั่งไปแล้วจึงต้องจำทน -*-

 

ผ้าม่านในห้องพัก
ครับ อ่านไม่ผิดหรอก ผมพักที่โรงแรม Marina Phuket Resort แต่ดันเช้าวันนั้นมีฝนตกปรอยๆ ครั้นจะให้ออกไปตอนนี้เลยก็ไม่รู้จะไปไหนชายหาดก็เปียก ในเมืองก็ฝนตก ผมก็เลยนอนรอฝนหยุดเพื่อที่จะออกไปข้างนอกแบบตัวแห้งๆ และเมื่อนอนก็จะเห็นอะไรได้ล่ะถ้าไม่ใช่เพดานกับกำแพง ผมนอนข้างหน้าต่างเลยมองขึ้นไปเจอผ้าม่านก็เลยจับมาวาดเล่นๆ ฆ่าเวลาได้ดีทีเดียว (ชะโงกหน้าออกไปมองวิวข้างนอกก็ไม่เอานะ ขี้เกียจสุดๆ)

ขอจบการสเก็ตช์ภาพทริปภูเก็ตเอาไว้เพียงเท่านี้ก่อนนะครับ จะเรียกว่าเป็นภาคต้นก็น่าจะเท่ดี เดี๋ยวภาคจบจะเอาสเก็ตช์ที่เหลือมาให้ชมกันอีกครับ (เย้ มีเรื่องให้ยืดไปเขียนตอนหน้าได้แล้ว)

อุปกรณ์ : ปากกาหัวสักหลาดหลากยี่ห้อ ไม่ว่าจะเป็น Sakura, Uni, Staedtler, Rotring เพราะตอนนั้นยังไม่มีหมึกกันน้ำใช้, สีน้ำ Winsor & Newton, Sakura Koi Waterbrush, สมุด Moleskine Plain Soft Cover Pocket